مؤلّفه های تربیت ولایی
تعلیم و تربیت در جامعه مهدوی، باتوجّه به این معیار اساسی و مهم، صورت می گیرد و دارای مؤلّفه ها و ویژگی های خاص است؛ ازجمله:
1. نگاه شفقّت آمیز و مهرورزانه به انسانها؛
2. پیوند تعلیم و تربیت با هدایت و راهیابی انسانها به سرمنزل مقصود؛
3. بهره وری از نیروها و عنایات غیبی و معنوی بزرگان دین؛
4. داشتن الگوها و اسوه های روشن و کامل برای تربیت و تعالی انسانها؛
5. امکان رشد و بالندگی مداوم و پویا در پرتو تربیت های الهی و ایمانی؛
6. کم کردن اشتباهات، خطاها و نارسایی های تربیتی و رفع موانع و بن بست های احتمالی؛
7. اعتماد بالای تربیت شوندگان به راه و روش های تربیتی و نتایج و دستاوردهای آن؛
8. بهره گیری از رهنمودها و توصیه های اخلاقی- تربیتی راسخان و دانایان در علوم دینی(امامان)؛
9. درونی و پرمایه کردن آموزه های تربیتی و توجّه ویژه به تأثیرگذاری و سازندگی برنامه ها و ایده های انسان ساز؛
10. ارائه شاخص ها و ملاک های رشد و تکامل همه جانبه باتوجّه به سیره و رفتار اسوه های دینی؛
11. بهره گیری کامل از آموزه «انتظار» و تربیت نسل منتظر در راستای تحقّق آرمان های مهدوی و قرار گرفتن در مسیر جامعه آرمانی؛
12. ایجاد امید و سرزندگی در فرد و اجتماع، با تعمیق و گسترش انتظار پویا و سازنده و آینده اندیشی مثبت؛
13. برقراری اُنس و ارتباط قلبی با امام عصر و ایجاد پیوند و همسویی تربیت شوندگان با ایشان؛
14. توسّل به امام زمان(عج) و استمداد از او درجهت تربیت نفوس رحمانی و... .
در پایان بیان این نکته، بایسته است که «جامعه مهدوی»، حیات و بالندگی خود را مدیون «نظام امّت»- بخصوص اندیشه مهدویّت- می داند و به همین جهت آموزه های آن را چراغ راهنمای خود قرار می دهد و به جهت اینکه امام و حجّت خدا را زنده و حاضر و ناظر می داند، می کوشد تمامی برنامه ها و ایده های خود را براساس آن سامان دهد و شکل ببخشد.
پس وقتی بحث از «تربیت ولایی و امامت محور» مطرح است؛ یعنی اینکه، زیربنا و شالوده تعلیم و تربیت، «ولایت مداری»، «امام شناسی»، «موعود باوری» و توجّه به ولایت باطنی ائمه(ع) و حاکمیّت الگوهای اعتقادی است.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
